Crónica
Outro ano máis
felicitacións a os amig@s do
grupo montaña
Peña Furada de Navia pola
moi boa organización da “XXIV
Travesia Costa Naviega”. Noraboa
a Santos e a todo seu equipo.
Preto de 1600 senderistas de
varios puntos de España foimos
os que participamos neste
fermoso día de senderismo, de
amistade, nunha palabra facendo
amig@s.
Os Sendeiros de Foz de
novo un domingo máis compartimos
o viaxe cos vecinos de
Pasada das Cabras de Burela
que fai fortalecer uns lazos que
xa tíñamos entre nós.
O día non podíaser mellor un sol
radiante, e ceo despexado ás
8,30 da mañá, que xa era un
preludio do que ía acontecer. Un
bo día para facer senderismo.
Ás 10 da mañá chegamos ao Bao,
lugar onde comeza a ruta, un
mundo colorido de camisetas,
grabadas cos distintos nomes das
asociación esperando o pitido de
saída. Gaiteiros dando a nota
alegre, bullicio, saúdos cos
amig@s de outros anos.
Recollemos os tikes para o
xantar e cando son as 10,30h.
comezamos a andaína. Un río de
xente era o que parecía
desfilando polo fermoso sendeiro
que nos vai achegando ao
monumento natural da Praia de
Barayo, un lugar idílico. Segue
o camiño ao carón da
espectacular Praia pa chegar ao
avituallamiento e reponer forzas.
 |
 |
 |
 |
O camiño fácil deixanos
disfrutar dos bellos acantilados
que temos a vista, e achéganos
ata ao fermoso pobo mariñeiro de
Puerto Vega. Pobo coqueto onde
os haxa, nel morreo no ano 1811
o ilustre escritor, jurista e
político asturiano D. Gaspar
Melchor de Jovellanos. En Puerto
Vega se creó a primeira aduana
de Asturias, e seguro que o
domingo perdeu a súa paza por
unas horas. O xentio era tal que
prácticamente non se podía
entrar nos establecimientos para
tomar unhas sidras e reanudar a
marcha. A verdade non apetecía
marcharse do marco mariñeiro que
tíñamos diante.
Subimos ata a atalaia e
retomamos o sendeiro e seguir
disfrutando das vistas que temos
ao noso paso que pouco a pouco
nos achega a fermoso areal da
Praia de Frexulfe. A Praia a
temos a man dende moito tempo
pero non damos chegado a ela. Al
fin despois de ir polo sendeiro,
esta vez costa abaixo ata poñer
os pés na ribeira do río
frexulfe. Nome que da a Praia.
Nesta paraxe a alegría rebosaba
por todas as partes, de novo
gaiteiros, bullicio, e
comentarios da ruta oíanse por
todos os rincóns. Xantamos bolo
preñao, una froita e de postre
requeixón. Xa levábamos 13 km.
andados e aún quedaban 7 km.
para chegar a Praia de Navia.
Algúns decidimos rematar a
travesia neste lugar e continuar
ata Navia en autobús e facer una
visita a o Navia, pobo do poeta
D. Ramón de Campoamor e Campo
Sorio , tomamos uns cafés nunha
bonita terraza ao carón do
muelle e, de seguido visitamos
os rincóns de a muralla mediaval,
a casa do concello, a plaza
porta da vila, a típica rúa San
Francisco, a plaza de abastos,
os jardíns, e unhas cañas de
cervexa. Eu creo que pasamos
unha tarde placentera pola vila
de navia.
Ás 5,30 da tarde recóllenos o
autobús. Unha hora máis tarde
chegamos a Foz, coma sempre un
pouco cansos, pero moi
satisfeitos.
Vémonos na próxima no Monte
Castelo en Burela.