Powered by Wikiloc

 

Powered by Wikiloc
 
 

Crónica


Este ano programamos dúas rutas unha dende San Estevo do Ermo ata Foz, e a outra dende A Cazolga ata Foz.


O venres partimos cara a terras de Barreiros, para camiñar ata o San Estevo do Ermo, a maña amenceu cuberta e cando comezamos a camiñar, púxose a chuviscar e non parou en toda a marcha. Deixounos o bus no comezo da pista forestal que chega ata a capela, o camiño e doado e en descenso, todo flanqueado de eucaliptos e piñeiros, imos todos ledos falando, os pícaros pequenos que nos acompañan, van xogando e falando cara a capela. Dende alí collemos o sendeiro que bordeando o rego de Santo Estevo nos achegara ata a fervenza, sempre rodeados de castiñeiros, carballos, salgueiros e fieitos do terciario. Esta capela e do século XVIII, a orixinaria data dos século IX-X.

 Santo Estevo do Ermo a Foz  IMG_20160325_094322  Santo Estevo do Ermo a Foz  IMG_20160325_094633


Na base desta fervenza cun salto duns 15mts. facemos a foto de grupo, así como as individuais ca cascada de fondo, subimos polas escaleiras da nosa dereita ata a metade da caída do salto, e dende o miradoiro que se atopa alí disfrutamos das vistas e facemos mais fotos, seguimos subindo ata a parte superior da fervenza, xusto onde cae auga o baleiro ata as rochas do fondo, neste lugar atopamos a fonte de Santa Ana, que segun conta a lenda quen cun pano de tea mollado nas súas augas, frote a súa pel, o anude nunha rama de calquera arbore do lugar, seus males da pel desaparecerán cando o pano se desintegre. Dende este punto descendemos polo sendeiro da esquerda, neste camiñar atopamos a fonte ferruxinosa, con poderes curativos, mais adiante a nosa esquerda atópanse as ruínas do cemiterio, capela e vivendas dos ermitáns que habitaron o lugar, neste caso eran mulleres, así pasiño a pasiño chegamos a capela, descendemos pola pista da nosa esquerda bordeando o rego, para chegar baixo a ponte da autoestrada, pasaremos por un pasadizo baixo a estrada de Trabada para dirixirnos ata Barreiros onde colleremos o camiño do mar ata Foz, fin da ruta de hoxe.


Para o sábado escollemos a ruta da ribeira do Masma, somos menos que onte, seguro que a culpa foi da predición do tempo,partimos de diante da capela da Cazolga, dirixímonos cara a veira do Masma, e unha pista forestal ancha. Tras deixar atras a Cazolga o primeiro que atopamos son viveiros de plantas ornamentais, despois unha parcela con cereixos, para continuar o camiño rodeados de eucaliptos. Mentres camiñamos atopamos restos de casas abandonadas, recordo dun pasado rural mais florecente. Esta ruta de hoxe coincide con parte do que é a senda de San Gonzalo, por iso esta tan ben o firme do camiño. O sendeiro achéganos a veiriña do rio, casi podemos mollar os pes, canta forza leva a auga do Masma, so cun rumor moi agradábel. Por fin chegamos ata o muro da presa da central hidroeléctrica que funcionou no século pasado, para dar luz as casas da contorna.
Magoa que a presa este chea de arbores ramallos e outras cousas. Seguimos bordeando o rio ata o seguinte salto, lugar elixido para facer a foto de grupo. Dende aquí xa imos pola estrada que nos levara ata a Espiñeira, iso si antes de entrar na Espiñeira contámoslle os nosos compañeiros de viaxe que se atopan sobre os restos dunha explotación de ouro Romana.

 DSC03821  DSC03839  DSC03843  DSC03860


Na Espiñeira facemos a parada para repoñer folgos, comer algo e beber, dende aquí por as pistas da concentración parcelaria dirixímonos cara a Mañente onde colleremos a senda do camiño do Mar que nos levara ata Foz, fin da ruta e onde nos despedimos dos amigos que nos acompañaron hoxe, con un ata a próxima, que sexa pronto.


Un saúdo,
Morís.